betoog plofkip

Oplossing in de juiste richting.

Laatst zat ik tv te kijken. Er was een documentaire van André Kuipers over zijn bevindingen in de ruimte. Eén daarvan sprak mij erg aan. Hij vergeleek het volgende met de mensheid: Als een groep dieren ergens is, vreten ze alles op wat ze kunnen vinden en nadat het op is, gaan ze, indien mogelijk, naar een andere plek of de populatie sterft af.

Hij concludeerde dat wij met de mensheid hetzelfde aan het doen zijn. Voor ons echter, komt de oplossing om naar een andere plek te gaan, niet op tijd. Er zijn dus oplossingen nodig voor dit probleem. De plofkip is er een in de goede richting.

De plofkip moet blijven omdat de wereldbevolking blijft groeien. De bestaande voedselproductie zal in de toekomst de voedselbehoefte van de mensheid niet bij kunnen houden. Daarom zijn er oplossingen nodig die, met de bestaande hoeveelheid ruimte, dit wèl kunnen bijhouden. De plofkip is daar een oplossing voor omdat daarmee heel efficiënt wordt omgegaan met de beperkte hoeveelheid grond. Per vierkante meter kun je heel veel kippen houden. Je kunt met bio-industriestallen ook de hoogte in werken waardoor er nog indrukwekkender hoeveelheden kippen kunnen worden gehouden. Dit kan door verdere ontwikkeling steeds diervriendelijker en nòg efficiënter worden.

Op de aarde wordt steeds meer bos gekapt, wat slecht is voor het milieu. De plofkip is ook hiervoor een oplossing. Zeker in derdewereldlanden valt op dit gebied nog veel winst te behalen. Door de oude technieken en weinig kennis van efficiënte landbouw en veeteelt, is hier een veel lagere voedselproductie dan in een moderne westerse boerderij. Zeker in vergelijking met de bio-industrie. Ook speelt een gebrek aan geld en subsidie van de overheid vaak een  grote rol in de inefficiënte manier van landbouw en veeteelt in de derde wereld landen. Op Java, Indonesië, bijvoorbeeld, is er zo veel voedsel nodig dat elk plekje waar maar enigszins iets kan groeien of lopen, gebruikt word voor voedsel productie. Daarbij word dus veel bos gekapt. Stel dat alle kippen op Java, en gebieden met gelijksoortige situaties, vervangen worden door de plofkip dan zouden we heel wat oppervlakte bebossing terug kunnen krijgen. Dat is goed voor ons en het milieu.

Er is echter ook een groot nadeel aan de plofkip. Om de plofkip snel te laten groeien, en niet ziek te laten worden, wordt er veel antibiotica toegediend aan de kippen. Hierdoor kan het zijn dat bij mensen die antibiotica nodig hebben, dit niet meer werkt. Dit komt doordat  je lichaam antistoffen aanmaakt voor dingen die je lichaam binnendringen. De cellen onthouden hoe ze de antistoffen moeten maken. Als hetgeen dat eerder is binnen gedrongen weer binnendringt, dan weten je cellen dus hoe ze antistoffen moeten maken en ben je resistent. Als antibiotica niet meer werkt omdat je resistent bent geworden door het eten van plofkippen, kun je erg ziek worden of zelfs dood gaan. Dat wil niemand.

Indien er geen antibiotica meer gebruikt word , dan helpt de plofkip op een goede manier bij het oplossen van  grote problemen als de ontbossing van onze planeet, en het toekomstige voedseltekort van de alsmaar groeiende wereldbevolking. Daarom moet de plofkip, met enige aanpassingen, blijven totdat we een nieuwe planeet hebben gevonden om op te wonen.

Woorden: 549

Bronnen: André Kuipers: terug op aarde ,tv, zo 16 dec. 2012, 19:30

                    Aardrijkskunde lessen ,les, van mevr. van Duffelen